سلام:
می خوام واستون از یک موضوع حرف بزنم ، راستش می خوام حرفامو با یک داستان شروع کنم، تو رو به خدا خوب بخونید
پنجشنبه بود ، ساعت 4 بعد از ظهر مطلع شدیم که دارن از کسانی که در جشنواره حرکت شرکت کردن تقدیر می کنن، به سمت سالن آمفی تئاتر رفتم ، فهمیدم بچه های معماری این جشن رو ترتیب دادن و به کسی نگفتن که کلاس ها رو تعطیل نکنن.
رسیدم دیدم دارن به n انسان از رشته های مختلف جایزه میدن ، اما نوبت به ما رسید(گروه قدرتمند و جهانی نرم افزار) منتظر شدیم ، من ، مهدی اسمی خانی و میعاد اختیاردار تو سالن بودیم . اسم ها رو خوندن . مهدی اسمی خانی و میعاد اختیاردار فقط همین.
دو نفر از این همه بچه نرم افزار.
سخت افزاری ها ار هر سه تا دانشجو یکی میرفت و جایزه می گرفت.
سرتون رو درد نیارم از خجالت آب شدم ، تا کی انقدر آبروریزی . بابا یک تکونی بخورید. من آخر مراسم رفتم جلو و از طرفه همتون تنهایی واسه مهدی و میعاد دست زدم. خیلی ناراحت شدم. چرا باید انقدردوستام محجور باشن
می خوام واستون از یک موضوع حرف بزنم ، راستش می خوام حرفامو با یک داستان شروع کنم، تو رو به خدا خوب بخونید
جرات تلاش كردن
رام كنندگان حيوانات سيرك براي مطيع كردن فيلها از ترفند ساده اي استفاده مي كنند.زماني كه حيوان هنوز بچه است، يكي از پاهاي او را به تنه درختي مي بندند. حيوان جوان هر چه تلاش مي كند نمي تواند خود را از بند خلاص كند اندك اندك اي عقيده كه تنه درخت خيلي قوي تر از اوست در فكرش شكل مي گيرد.وقتي حيوان بالغ و نيرومند شد ،كافي است شخصي نخي را به دور پاي فيل ببندد و سر ديگرش را به شاخه اي گره بزند. فيل براي رها كردن خود تلاشي نخواهد كرد .پاي ما نيز ، همچون فيلها،اغلب با رشته هاي ضعيف و شكننده اي بسته شده است ، اما از آنجا كه از بچگي قدرت تنه درخت را باور كرده ايم، به خود جرات تلاش كردن نمي دهيم، غافل از اينكه براي به دست آوردن آزادي ، يك عمل جسورانه كافيست . پائولوكوئيلوپنجشنبه بود ، ساعت 4 بعد از ظهر مطلع شدیم که دارن از کسانی که در جشنواره حرکت شرکت کردن تقدیر می کنن، به سمت سالن آمفی تئاتر رفتم ، فهمیدم بچه های معماری این جشن رو ترتیب دادن و به کسی نگفتن که کلاس ها رو تعطیل نکنن.
رسیدم دیدم دارن به n انسان از رشته های مختلف جایزه میدن ، اما نوبت به ما رسید(گروه قدرتمند و جهانی نرم افزار) منتظر شدیم ، من ، مهدی اسمی خانی و میعاد اختیاردار تو سالن بودیم . اسم ها رو خوندن . مهدی اسمی خانی و میعاد اختیاردار فقط همین.
دو نفر از این همه بچه نرم افزار.
سخت افزاری ها ار هر سه تا دانشجو یکی میرفت و جایزه می گرفت.
سرتون رو درد نیارم از خجالت آب شدم ، تا کی انقدر آبروریزی . بابا یک تکونی بخورید. من آخر مراسم رفتم جلو و از طرفه همتون تنهایی واسه مهدی و میعاد دست زدم. خیلی ناراحت شدم. چرا باید انقدردوستام محجور باشن
یک تکونی بخورید ، شما رو به خدا
اینم تصاویر مراسم:
1 نظر:
محسن جان از شما چه پنهان در برابر تعداد بچه های معماری بچه های سخت افزار هم تعداد قابل توجهی نبودند.
به هرحال نمیشه همیشه به برگزار کننده ها ایراد گرفت و شاید این بار انگشت شماتت به سمت خود ما اشاره بره .
همین وسعت رشته نرم افزار بعلاوه بعضی از مشغله هایی که ما برای خودمون تراشیدیم مارو به مدرگرایی صرف کشونده.
ارسال یک نظر